Pola Pasterzy, gdzie anioł wezwał pasterzy do oddania czci Chrystusowi, znajdują się niecałe dwa kilometry od centrum Betlejem. Według źródeł pisanych odwiedzającej w 384 r. Betlejem pątniczce z Półwyspu Iberyjskiego Egerii pokazano oddalony od miasta kościół. Miejsce zostało nazwane w jej pamiętniku „Kościołem u pasterzy”. Rękopisy Egerii odnaleziono dopiero w 1884 r. na terenie biblioteki w Arezzo we Włoszech. Stanowią do dziś ważne źródło wiedzy historycznej na temat Bliskiego Wschodu w pierwszych wiekach chrześcijaństwa. Z kolei św. Hieronim ze Strydonu, w swoich listach wspomina o grocie w pobliżu Betlejem, w której pasterze mieli widzenie anioła.
W dzisiejszym Bejt Sahur znajdują się dwa sanktuaria poświęcone temu wydarzeniu. Pierwsze, starsze nazywane jest w języku arabskim Deir er-Ra’wat i sięga swoją historią okresu bizantyjskiego. Zostało wzniesione na ruinach bizantyjskiego monastyru z V w. Klasztor ten był dwukrotnie burzony: w 454 r. przez Samarytan oraz w 614 r. w trakcie najazdu Persów. Na terenie sanktuarium znajduje się grota z czczonymi przez miejscowych chrześcijan grobami pasterzy oraz wzniesiona w czasach nowożytnych prawosławna cerkiew. Drugie, katolickie sanktuarium zwane w języku arabskim Sijar al-Ghanam należy do franciszkanów z Kustodii Ziemi Świętej. Na terenie sanktuarium znajduje się niewielki konwent franciszkański oraz oryginalna kaplica „Excelsis Deo” zaprojektowana w 1953 r. przez Antonio Barluzziego. Świątynia została wzniesiona na planie dziesięcioboku, a nachylone ściany nawiązują do konstrukcji namiotu nomadów, zamieszkujących dawniej te tereny. Niewielki ołtarz znajduje się w centrum kościoła, a na ścianach trzech absyd przedstawione są sceny z Ewangelii: ukazanie się aniołów, pasterze w drodze do Betlejem oraz adoracja Dzieciątka Jezus. Strumień światła przechodzący przez szklany świetlik i drobne luksfery umieszczone w kopule świątyni ma przypominać światło, które oświeciło pasterzy. Wnętrze kopuły ozdobione jest figurami dziesięciu aniołów i słowami ich pieśni: Gloria in altissimis Deo et in terra pax hominibus bonae voluntatis – „Chwała Bogu na wysokościach, a na ziemi pokój ludziom, których sobie upodobał”. W sąsiedztwie kaplicy, w pięknym parku wysadzanym piniami znajduje się szereg naturalnych grot, które dawniej służyły pasterzom oraz współczesna fontanna z rzeźbą przedstawiającą św. Franciszka z Asyżu w otoczeniu zwierząt. Na uwagę zasługują owce, które bezpośrednio wiążą się z historią Pola Pasterzy.
