Serce chrześcijańskiej Hiszpanii

Był początek VIII wieku. Prawie cały Półwysep Iberyjski został opanowany przez Maurów. Ostatnie chrześcijańskie wojska broniły się na północy w Asturii. W szeregi walczących wkradło się zwątpienie w sens walki. Wszystko nagle się odmieniło. Dowódcy, liczącego kilkadziesiąt żołnierzy, oddziału Don Pelayo objawiła się Maryi i zapewniła swoją pomoc podczas zbliżającej się bitwy. Nadeszła armia muzułmańska. Zapowiadało się starcie jak Dawida z Goliatem. Podniesieni na duchu żołnierze chrześcijańscy z wiarą ruszyli do z góry przegranej, po ludzku, walki. Nagle rozpętała się potężna burza. W oddziałach muzułmańskich zapanował chaos. Rzucili się do ucieczki. Chrześcijanie zwyciężyli. Działo się to wszystko w 722 roku.

Wygrana, dzięki wsparciu Maryi, bitwa pod Covadonga to mit założycielski dla Królestwa Asturii i dla wszystkich pozostałym późniejszych państw na Półwyspie Iberyjskim. Od tego wydarzenia zaczyna się rekonkwista, która wprawdzie potrwa jeszcze kilka set lat, ale tu był jej początek. Przez wieki wojska hiszpańskie przed każdą bitwą modlą się przez wstawiennictwem Matki Bożej o zwycięstwo. Warto wspomnieć, iż figurę Madonny niósł na swoich ramionach m.in. generał Franco, który dekretem mianował Matkę Bożą z Covadonga Generałem-Kapitanem Królestwa Hiszpanii.

Dziś w tym miejscu znajduje się, wykuta w skale, kapliczka (Santa Cueva) w miejscu, w którym według tradycji Don Pelayo miał widzenie Maryi. Obok zbudowano w XIX wieku Bazylikę Matki Bożej Walecznej. Przed kościołem sto pomnik zwycięskiego dowódcy wojsk chrześcijańskich. A dookoła przepiękne górskie pejzaże najbardziej malowniczej części Gór Asturii – Picos de Europa.