Matka Boża z Pilar

W stolicy Aragonii, w Saragossie, miało miejsce pierwsze w historii objawienie Maryi. Św. Jakub Apostoł głosił Jezusa w Hiszpanii. Jego misja ewangelizacyjna spotkała się ze zdecydowanym odrzuceniem przez miejscową ludność. W nocy 2 stycznia 40 r. udało się św. Jakubowi zebrać tylko ośmiu uczniów. Spotkali się wszyscy za murami rzymskiej wtedy Saragossy. Zniechęcony kompletnym fiaskiem swojej misji św. Jakub planował natychmiastowy powrót do Palestyny. Właśnie wtedy, w mroźną, styczniową noc, na niebie pojawiła się dziwna jasność i ukazali się aniołowie, którzy nieśli kolumnę (pilar) z Matką Bożą. Podczas widzenia Maryja podpowiedziała Apostołowi i jego towarzyszom, gdzie powinni się udać, by z powodzeniem rozpocząć ewangelizację kraju. Obiecała też, że modlący się na tym miejscu będą doświadczać szczególnych łask. Objawienie to miało miejsce jeszcze za doczesnego życia Maryi.

W miejscu, gdzie stoi kolumna, św. Jakub wybudował małą kaplicę, która nazywa się Santa Capilla. Jest to pierwsze sanktuarium maryjne w historii: Matki Bożej „del Pilar”. Obecna świątynia pochodzi z przełomu XVII i XVIII wieku. Jakub Apostoł kilka lat później poniósł śmierć męczeńską w Jerozolimie, jednak jego zwłoki wróciły na hiszpańską ziemię i spoczęły w Santiago de Compostela. Z sanktuarium del Pilar jest związany jeden z najlepiej dokumentowanych i najbardziej zadziwiających cudów na świecie. Dotyczy 20-letniego Miguela Juana Pellicer, który stracił nogę podczas prac polowych w 1637 r. Zgniecioną nogę lekarze musieli amputować. Od tamtego momentu Miguel zaczął utrzymywać się z datków zebranych pod sanktuarium, często prosząc Maryję o uzdrowienie. Jego prośba została spełniona po kilku latach: pewnej nocy druga noga po prostu mu odrosła. A dokładniej: w naturalny sposób została reinplantowana.